राजेश मिश्र, वीरगंज – साँझपख चहलपहलले गुञ्जिने वीरगंजको घन्टाघर क्षेत्र बिहान भने अलि शान्त र थकित देखिन्छ। तर यहाँको शान्तताभित्र पनि अनगिन्ती संघर्षका कथा छन्। यहीँ, एउटा छायादार छाँया भएको रिक्शामा, एक रिक्शा चालक निद्रामा छन्।
पूर्वतिरबाट चर्किएको घाम, आगो जस्तै तातो सडक र खपिनसक्नु गर्मी – यस्ता दिनमा पनि मजदुरी रोकिन्न। गणतन्त्र दिवसको दिन बिहान ६:४४ बजेको समयमा खिचिएको यो तस्वीरले एक गहिरो सन्देश दिन्छ: मेहनतको जीवन थाक्दैन, तर कहिलेकाहीँ थक्छ।
हरियो पर्दाले ढाकिएको निर्माणाधीन घन्टाघर, ट्राफिक बत्तिको पहेँलो झिल्कोबीच जीवन आफ्नै गतिमा अघि बढिरहेको छ। कोही साइकलमा, कोही स्कूटरमा गन्तव्यमा, तर यो रिक्शा चालकको संसार भने एकछिन स्थिर देखिन्छ – निद्रामा।
शरीरले पनि थकानको सिमा चिन्दछ। रातभर काम गरेको होला, वा गर्मीले झनै निढाल बनाएको होला। यो थकित अनुहारमा शहरको श्रमशील वर्गको कहानी लुकेको छ – जसको जीवन कठिन छ, तर गुनासोविहीन।
वीरगंज शहरमा गर्मीको तापक्रम बढ्दो छ। मजदुर वर्ग, विशेषगरी सडकमा काम गर्नेहरू – रिक्शा चालक, ठेला धकेल्नेहरू, सडक व्यापारीहरू – सीधै घामको चपेटामा पर्छन्। आरामको समय कम, कामको समय लामो।
यो एक तस्वीर मात्र होइन, वीरगंजको श्रमशील जीवनको दस्तावेज हो। यसले हामीलाई सम्झाउँछ – शहर त मानिसले बनाउँछन्, तर शहर जिवित त्यतिखेर हुन्छ जब यस्ता श्रमिकहरू आफ्ना साना साना थकाइलाई थिचेर फेरि उठ्छन्, फेरि रिक्शा तान्छन्।
